- xanım
- is.1. Hörmət və şərəf üçün qadınlara verilən ad; bəyim. <Murad:> Ah, xanım, bir sənsən mənim pənahım; Mən qərib kimsəyəm, yox bir günahım. H. C.. Dəlilər, xanımlar Koroğludan çox nigaran idilər. «Koroğlu». Çərşənbə günündə çeşmə başında; Gözüm bir alagöz xanıma düşdü. A. Ə.. // Tanış olmayan qadına hörmətlə müraciət. Xanım, məni dinləyin. // Hörmət üçün qadın adlarına əlavə edilir. Nizami, Məhsəti xanıma ürək və təsəlli vermək üçün uzun-uzadı danışdı. M. S. O.. Ağa Murad bəyin Reyhan xanımla rəftarı . . get-gedə sərtləşirdi. T. Ş. S.. <Şeyda Kəngərli:> Davamlı olun, Sənubər xanım, lazımlı fikri həyata keçirmək çətin olduğu kimi, həm də şərəflidir. B. Bayramov. // Qadınlığın bütün gözəl sifətlərini özündə cəmləşdirən qadın haqqında; alicənab, nəcib. Çox xanım adamdır (bu mənada xanım-xatın şəklində də işlənir).2. Qadın, arvad, zövcə. Yoldaşım öz xanımı ilə gəlmişdi. – Bu vaxt evin xanımı uzun, yekə məcməyidə buğlanan plovu gətirib, stolun üstünə qoydu. M. Hüs..3. Bəzi mürəkkəb qadın adlarının ikinci tərkib hissəsi; məs.: Minaxanım, Bəyimxanım, Balacaxanım, Xırdaxanım və s.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.